My Brother and Me
Chanbaek
“แบคฮยอน ชานยอล เฝ้าบ้านดีๆนะลูก วันนี้พ่อกับแม่คงกลับค่ำๆ”
“คร้าบบบx2”
นายองโบกมือลาลูกชายทั้งสองแล้วกึ่งวิ่งกึ่งเดินไปขึ้นรถที่สามีสตาร์ทรออยู่ก่อนที่เสียงของเครื่องยนต์จะแล่นออกไปไกลจนเหลือแต่เสียงของทีวีที่สองพี่น้องเปิดดูอยู่
“เร่งเสียงหน่อยไม่ค่อยได้ยินเลย”
ร่างบางที่นอนแผ่อยู่ที่โซฟาตัวยาวสะกิดไหล่ของน้องชายที่นั่งตรงพื้นโดนที่หลังพิงโซฟาตัวที่แบคฮยอนกำลังนอนอยู่
ชานยอลหยิบรีโมทด้านหน้าแล้วส่งไปให้แบคฮยอนจัดการเอาเอง
ผ่านไปครึ่งชั่วโมง
“หนังไม่เห็นหนุกเลยอะ”
แบคฮยอนบ่นอุบอิบ กลีบปากบางเบะออกอย้างน่าเอ็นดู
หนังที่ชานยอลดูนี่อะไรก็ไม่รู้เอาแต่รบแล้วฆ่ากัน มีแต่เลือดทั้งเรื่อง มันสนุกตรงไหนกันเนี่ย
“แล้วดูทำไมละ” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นโดยที่ไม่ได้ละสายตาจากหนังที่กำลังดู
“ก็มันไม่มีอะไรให้ทำหนิ!”
“หญ้าหลังบ้านยังไม่ได้ตัดจะออกไปตัดก็ได้ไป
จะได้มีอะไรทำ”
“ไม่เอา ร้อน!”
“งั้นก็หุบปาก”
“อ้าาาา” คนที่นอนบนโซฟาทำการกวนประสาทอีกคนโดยการอ้าปากค้างไว้แล้วลากเสียงยาวจนร่างสูงต้องหันมาเอานิ้วแหย่ปากอีกคนถึงจะหยุดและหุบปากได้
“แหย่ ทำไมเนี่ย เค็ม!”
“ก็มึงกวนตีน”
“อ้าาาาา”
“ยังไม่หยุดอีก กูรำคาญ กูจะดูหนัง!”
“อ้าาาาา”
“แบคฮยอน!” เสียงทุ้มเอ่ยเข้มยิ่งขึ้นเมื่ออีกคนยังไม่หยุดกวนประสาท
“อ้าาาาา”
“เดี๋ยวกูเอานิ้วกระแทกให้ทะลวงยันคอหอยเลยหนิ”
“ก็เอาสิ เอา9นิ้วของมึงนะ”
ร่างบางผงกคอมาเชิดหน้าท้าทาย
“ไม่เอา”
“แต่กูเอา! วันนี้แม่ไม่อยู่บ้านนะชาน”
มือเรียวยื่นไปลูบไล้สันคอของคนที่นั่งดูหนังอยู่จนอีกคนต้องหันมามองหน้า
ฟันเล็กขบเม้มปากเบาๆอย่างยั่วยวนจนอีกคนยอมลุกขึ้นแล้วมานอนคร่อมทับ
“กูไม่มีถุงยางนะ หมดไปคราวที่แล้วยังไม่ได้ซื้อใหม่เลย”
“อือ ไม่เป็นไร วันนี้แตกในก็ได้”
มือเรียวลูบไล้ใบหน้าหล่อเหลาพร้อมกับส่งยิ้มให้
“มึงนี่ร่านจัง” ชานยอลว่าแล้วก็แสยะยิ้มร้ายมองคนใต้ร่าง
“ร่านกับมึงคนเดียวก็แล้วกัน”
“ดี”
ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าหาใบหน้าหวานใต้ร่างจนริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกัน
กลีบปากขยับเบาบางเพื่อซึมซับความหวานของกันและกันก่อนจะทวีคูณความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ
เสียงของน้ำลายดังเฉอะแฉะเคล้าคลอกับหนังที่กำลังเล่นแต่หูของทั้งคู่กลับได้ยินเสียงเฉอะแฉะดังกว่าเสียงพูดคุยในหนังซะอีก
“จะให้เอาตรงนี้เลยใช่ไหม?”
ชานยอลผละออกมาถามหลังจากที่เขาดูดปากของอีกคนจนบวมเจ่อ
“อืม ตรงนี้แหละ เปลี่ยนสถานที่บ้าง”
“ไม่กลัวพ่อกับแม่กลับมาเห็นรึไง”
ถึงปากจะถามไปแบบนั้นแต่มือกลับถกเสื้อของร่างบางออกจนในที่สุดก็พ้นตัวออกไป
“แม่ก็บอกอยู่ว่ากลับค่ำๆ นี่มันเพิ่งจะกี่โมงเอง”
“ฮึๆ”
“อย่ามาทำไก๋ว่ากลัวพ่อกับแม่เลยน่า
กูรู้ว่ามึงอยากให้พ่อกับแม่มาเห็น” แบคฮยอนตีหน้าท้องของชานยอลเบาๆในระหว่างที่อีกคนกำลังถอดเสื้อของตัวเองออกไป
“รู้ดีนี่” เอ่ยชมพร้อมๆกับเหวี่ยงเสื้อยืดไปยังจุดที่เหวี่ยงเสื้อของแบคฮยอนไปตอนแรก
“ก็กูเมียมึงหนิ”
“อ้าว ไม่ใช่พี่หรอกเหรอ?”
“เป็นพี่แค่ตอนอยู่ต่อหน้าพ่อแม่เท่านั้นแหละ”
แบคฮยอนและชานยอลเป็นพี่น้องที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกัน
แบคฮยอนเป็นลูกติดของทางฝ่ายพ่อ ชานยอลเป็นลูกติดของทางฝ่ายแม่ พอแต่งงานกันทั้งคู่จึงตกอยู่ในสถานะพี่น้องไปโดยปริยายตั้งแต่อายุ 9 ขวบโดยที่เกิดห่างกันแค่
6 เดือนเท่านั้น แบคฮยอนเกิดก่อนแต่รูปร่างกลับบอบบางกว่าในขณะที่ชานยอลตัวล้ำบึ่กเพราะเล่นกีฬา
พ่อและแม่ของทั้งคู่เปิดโอกาสให้ลูกๆได้นอนห้องเดียวกันตั้งแต่หลังแต่งงานเพื่อที่จะได้เป็นพี่น้องที่ดีต่อกัน
แต่ใครมันจะไปรู้เล่าว่าความสัมพันธ์ที่เกิดภายในห้องนอนนั้นเป็นแบบไหน ไม่เคยรู้เลยว่าทั้งสองคนไม่เคยคิดที่จะเป็นพี่น้องกันเลยสักนิดเดียว
“อื้อออ ชานนน”
มือเรียวขยุ้มผมนุ่มสีน้ำตาลเข้มเบาๆเพื่อระบายความเสียวซ่านในระหว่างที่ใบหน้าคมกำลังลงลิ้นไล่เลียช่องทางหลังเบาๆ
เกร็งลิ้นกระทุ้งบ้างเป็นบางครั้งเพื่อฟังเสียงหวานครวญครางเพราะความเสียว
“อะ..อ่ะ..อะะ!”
ขาเรียวที่พาดกับพนักโซฟาและพาดบ่าของร่างสูงกระตุกเกร็งตามจังหวะการลงลิ้น
มันเสียวแทบขาดใจแต่ก็รู้สึกดีพร้อมๆกันไปด้วย เขาชอบ ชอบทุกการกระทำที่ชานยอลทำ แม้บางครั้งจะดิบเถื่อนก็ตาม
“มันเขี้ยววะ”
“จะ..เจ็บ”
ใบหน้าหวานเหยเกไปเล็กน้อยเมื่อฟันคมกัดลงบนก้นนิ่มของตัวเอง
“ฮื่ออ อย่าเป่าลมซี่~ คิก..”
ร่างบางถดถอยหนีเมื่อร่างสูงทำการเป่าลมลงบนขาอ่อนของตัวเองแบบที่ผู้ใหญ่ชอบทำแหย่เด็กทารก
มันจั๊กจี้เหลือเกินเวลาที่โดนทำตรงพุงและขาอ่อน
“ฮึๆ มาทำให้กูบ้างสิ” ชานยอลผละออกมาหัวเราะในลำคอหลังจากที่เห็นอีกคนหน้ายุ่งเพราะโดนแกล้ง
“กูจะเอาคืนคอยดูสิ” แบคฮยอนบ่นอุบอิบโดยที่ตัวเองก็ประคับประคองตัวให้ขึ้นมานั่งจะได้ทำให้อีกคนบ้าง
“ก็ทำสิ กูจะทำให้มึงครางจนต้องร้องขอชีวิตเลย”
“ง่ะ!”
ไอ้บ้าเอ้ย! ถ้าไม่ใช่คนที่เสียเปรียบจะไม่มีทางยอมหรอกนะจะบอกให้!
“อื้มมม ดี อ่าาา” เพียงแค่โพรงปากอุ่นครอบส่วนปลายร่างสูงก็ครางออกมาเสียงต่ำด้วยความรู้สึกดี
ลิ้นเล็กไล่เลียตั้งแต่ส่วนโคนมาจรดปลายและครอบทั้งลำทำสลับอยู่แบบนั้นโดยมีเสียงครางต่ำอย่างรู้สึกดีเป็นแรงเชียร์ให้กำลังใจในการทำ
มือเรียวลูบไล้และขยุ้มลูกปิงปองทั้งสองก่อนจะดูดเลียเสียงดังจ๊วบจ๊าบเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ของร่างสูงให้ลุกฮือขึ้นมา
“อ่าา พอแล้วๆ” มือหนาดันไหล่เล็กให้ออกไปเล็กน้อยเป็นการบอกให้เจ้าตัวรู้ว่าต่อไปเป็นหน้าที่ของเขาแล้ว
“ขอขึ้นได้มะ?”
“…?”
“อยากขย่มอะ”
“ฮึ.. ก็เอาสิ”
ร่างสูงนั่งท่าเดิมท่าที่ให้แบคฮยอนทำการโมกให้โดยที่ศอกพาดกับพนักโซฟา
ขากางออกจากกันเล็กน้อย แบคฮยอนฉีกยิ้มรีบขึ้นคร่อมโดยที่มือเรียวข้างนึงเกาะไหล่หนาเอาไว้
อีกข้างจับปืนใหญ่ที่พร้อมใช้งานให้ตรงกับช่องทางรักแล้วค่อยๆกดตัวลงไปจนสุดลำ
“เสียวจัง”
“ชอบไม่ใช่รึไง” ชานยอลถามพร้อมกับทัดผมเหน็บหูให้ร่างบางที่ยังไม่ขยับได้แต่แช่ทิ้งไว้ มีแต่แบคฮยอนนี่แหละที่ชอบเรียกร้องแบบนี้
ยั่วจนเขาตบะแตกทุกทีเลย
“อื้อ ชอบทั้งเซ็กซ์”
“…..”
“แล้วก็ชอบชานยอลด้วย” บอกกระซิบเสียวแผ่วข้างๆใบหูแล้วขบเม้มเบาๆที่ติ่งหูก่อนจะผละออกมา
“แล้วมึงละชอบกูไหม?” ช้อนสายตาหวานขึ้นมาพร้อมกับกรีดกรายนิ้วมือตามโครงหน้าของร่างสูงก่อนจะถูกสะโพกหนากระทุ้งใส่จนเกาะไหล่แทบไม่ทัน
“อะ..อ่ะะ”
“กูไม่ชอบมึงอะ”
“อะ..อึก..อะ..ไอ้บ้า หยุดเอาละ..เลยนะ”
ร่างบางทำหน้างอน ยกมือเรียวตีได้สะเปะสะปะเพราะถูกคนใจร้ายกระทุ้งกายสวนเข้ามา
“กูเอามึงมากี่ปีแล้วแบคฮยอน
แบบนี้ไม่เรียกว่าชอบแล้ว”
“อะ..อะ..อ่ะ!”
“เขาเรียกว่ารัก”
ได้ยินแบบนั้นแล้วคนหน้างอถึงกับยิ้มออกแล้วซบไหล่เพื่อกัดไหล่หนาโทษฐานที่แกล้งทำเอาใจเสียไปหมด
“ไหนบอกจะขย่ม ให้กูขยับอยู่นั่นแหละ”
“ก็หยุดสิ”
ชานยอลหยุดให้แล้ว คราวนี้ถึงคราวแบคฮยอนขย่มโดยมีสายตาคมมองมาราวกับกลืนกิน
ก็แบคฮยอนเวลาตั้งใจจะทำอะไรแล้วทำหน้ายั่วหน่อยๆแม่งโคตรเซ็กซี่เลย
“อ่ะ..อ๊ะ..เสียวจัง”
“อืมมม”
ชานยอลซุกไซ้ซอกคอหอมอ่อนๆที่เป็นกลิ่นตัวประจำของแบคฮยอนเพราะเวลาอยู่บ้านเจ้าตัวไม่ชอบใส่น้ำหอมหรอก
เขาจึงมีโอกาสได้สูดดมกลิ่นหอมๆนี้คนเดียว
“ยะ..อย่าทำรอยนะ”
ร่างบางเอ่ยเสียงสั่นหลังจากที่ความนุ่มหยุ่นบดคลึงเบาๆที่ลำคอ
ถ้าเป็นรอยพ่อกับแม่ต้องจับได้แน่ๆ
เขาไม่รู้ว่าท่านจะคิดยังไงที่ลูกๆมาได้กันเองและได้กันมานานหลายปีแล้วตั้งแต่ม.5 จนตอนนี้พวกเขาเรียนปี
3 แล้ว หนักใจทุกครั้งที่โดนถามว่าเมื่อไหร่จะมีแฟน
เพราะมันไม่ใช่ไม่มี
แต่คนที่เป็นแฟนนี่ดันเป็นคนที่พ่อแม่ยัดเยียดให้เป็นน้องชายนี่สิ
ชานยอลขยับตัวดันร่างบางที่กำลังขย่มให้ลงนอนโดยที่เจ้าตัวไม่ได้ทันตั้งตัวเลยหน้าเหวอไปเลย
“ไอ้บ้า! จะเปลี่ยนท่าก็บอกก่อนสิ”
“ถ้าบอกก็ไม่ตื่นเต้นดิ”
ร่างสูงหัวเราะในลำคอจนลูกกระเดือกกระเพื่อมขึ้นลง
แบคฮยอนจึงหยิกแขนที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามด้วยความหมั่นไส้
อยู่มหาลัยใครๆก็ว่าเย็นชาแต่จริงๆแล้วไม่ใช่สักหน่อย ชานยอลกวนจะตาย
พวกร้ายหน้านิ่ง!
ชานยอลขยับท่าทางให้ดีก่อนจะสอดใส่เข้าไปอีกครั้ง
ทั้งคู่จูบกันโดยที่ส่วนล่างไม่ได้หยุดการทำงานแต่อย่างใด
มันยังคงทำหน้าที่ได้ดีอย่างมีประสิทธิภาพเพราะเรียกเสียงครางหวานให้ครางระงมได้ตลอดถึงแม้ว่าปากจะยังคลอเคลียกันอยู่
“แบค”
“หืม..อ่ะ..อ่ะ”
แบคฮยอนกรีดร้องลั่นเมื่อสะโพกหนาซอยถี่ๆจนแผ่นหลังบางนอนแทบไม่ติดโซฟาก่อนจะรู้สึกอุ่นวาบที่ช่องทางหลังเพราะร่างสูงปลดปล่อยของรักเข้าไปข้างใน
ส่วนของเขาก็เลอะกระจายทั่วโซฟา คงต้องทำความสะอาดก่อนที่พ่อกับแม่จะกลับมา
“กูรักมึงนะ” ชานยอลโน้มมาพูดข้างๆหูแล้วจูบเบาๆจนอีกคนหดคอหนีด้วยความจั๊กจี้
“ฮื่ออ รู้แล้วน่า บอกแล้วบอกอีกนะ”
“ก็อยากบอกให้รู้ว่ารักแค่มึง”
“อือ รักมึงเหมือนกัน”
“กูไม่รู้หรอกนะว่าอนาคตของเราจะเป็นยังไง
พ่อแม่จะรับได้ไหม
แต่ไม่ว่ามันจะเป็นยังไงกูจะไม่ทิ้งมึงและจะทำทุกอย่างให้พ่อแม่ยอมรับความรักของเรานะ”
“อือ
กูก็จะไม่ทิ้งมึงและจะช่วยมึงทำทุกอย่างเพื่อให้พ่อแม่ยอมรับความรักของเรา
กูรักมึงมากๆเลยนะชานยอล”
“อือ กูทำให้มึงท้องดีไหม
พ่อแม่จะได้ยอมรับง่ายๆ”
“สัด กูไม่มีมดลูก กูท้องไม่ได้เว้ย ไอ้บ้า!”
กลับไปเม้นต์ให้ด้วยนะคะ พลีสสส http://writer.dek-d.com/skullpum/writer/viewlongc.php?id=1169084&chapter=33
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น