NC รุ่นพี่ --
20 -- ♥
หลังจากที่โอ๋แบคฮยอนอยู่นาน ชานยอลก็จูงมือแบคฮยอนเข้ามาในสวนส้มด้วยกัน
“พี่สาวของพี่ชานยอลดูแลเองทั้งหมดเลยหรอฮะ” แบคฮยอนถามขึ้นพลางมองไปรอบๆเมื่อพี่ชานยอลจูงมือเข้ามาในสวนส้ม
“ป่าวคะ ตอนนี้พ่อกับแม่ของพี่ยังเป็นคนดูแลอยู่ เพราะพวกพี่ยังเรียนไม่จบ”
“แล้วทำไมพ่อกับแม่ของพี่ชานยอลถึงรีบแบ่งที่ดินให้ล่ะฮะ” แบคฮยอนถามขึ้นเพราะความอยากรู้
“เพราะท่านอยากได้พี่เรียนรู้ไปเรื่อยๆกับสิ่งที่พี่อยากทำ
พอโตขึ้นจะได้บริหารงานต่อไปง่ายๆไงคะ”
“แล้วทำไมพี่ชานยอลไม่เลือกเรียนเกษตรล่ะฮะ เรียนวิศวะทำไมอ่า”
“ก็ความคิดตอนเด็กกับตอนโตมันต่างกันหนิคะ พ่อแบ่งที่ดินให้พี่ตั้งแต่ 9 ขวบ
พอท่านถามว่าอยากให้ปลูกอะไร พี่ก็ตอบไปว่าองุ่น เพราะตอนนั้นพี่ชอบกินองุ่น”
แบคฮยอนขำคิกคักออกมาเล็กน้อย จนชานยอลหยิกแก้มใสไปด้วยความหมั้นเขี้ยว
“หัวเราะเยาะพี่หรอคะ เดี๋ยวจะโดนดีนะ”
“ก็แบคขำความคิดเด็กๆของพี่หนิฮะ แล้วพี่สาวของพี่ชานยอลล่ะ
ตอนนี้เค้าเรียนอะไรหรอ”
“เรียนบริหารน่ะ พวกธุรกิจระหว่างประเทศ
เรียนไว้บริหารเรื่องการส่งออกของผลไม้ภายในไร่น่ะ”
“ว้าว สุดยอดจังเลยฮะ” แบคฮยอนตาลุกวาวขึ้นมาเล็กน้อย
ก่อนจะโดนพี่ชานยอลดึงให้นั่งลงใต้ต้นส้มไปด้วยกัน
“จะมืดแล้วเราไม่กลับกันหรอฮะ” แบคฮยอนทิ้งตัวลงข้างๆพี่ชานยอล
แต่ก็ตั้งคำถามขึ้นมาเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มจะมืดแล้ว
“อยู่กินส้มด้วยกันก่อนสิคะ เดี๋ยวค่อยกลับก็ได้” ชานยอลแกะเปลือกส้มออก
ก่อนจะยื่นไปป้อนคนรักที่ทำหน้าจิ้มลิ้มรออยู่
“ส้มหวานจังเลยฮะ” แบคฮยอนเคี้ยวส้มที่ถูกป้อนมาจนแก้มตุ้ย
ส้มในไร่ของพี่สาวพี่ชานยอลอร่อยมาก ขอเด็ดกลับไปฝากที่บ้านสักโลสองโลได้มั้ยเนี้ย
“น้องแบคหวานกว่าอีกคะ”
“บะ..บ้า -////- ”
“น้องแบคป้อนพี่บ้างสิคะ” ชานยอลยื่นหน้าทำตาปริบๆใส่แบคฮยอน
“งั้นรอแปปนึง ขอแบคแกะส้มก่อน” แบคฮยอนยิ้มรับ
ก่อนจะเด็ดส้มที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดและบรรจงแกะเปลือกออกเพื่อป้อนให้พี่ชานยอลบ้าง
“อ้ามมม”
แบคฮยอนยื่นชิ้นส้มไปจ่อที่ปากของพี่ชานยอลพร้อมกับส่งเสียงออกมาเหมือนกับเวลาที่ผู้ใหญ่ป้อนข้าวเด็ก
“ไม่เอา” ชานยอลส่ายหน้าไปมาเชิงปฏิเสธ
“อ้าว ทำไมอ่ะ” แบคฮยอนทำปากคว่ำและทำหน้าเจื่อนเล็กน้อย
“พี่ไม่อยากให้น้องแบคใช้มือป้อน..”
“....”
“พี่อยากให้น้องแบคใช้ปากป้อนมากกว่าคะ”
-////- สิ้นสุดคำพูดของพี่ชานยอล หน้าของแบคฮยอนก็ขึ้นสีริ้วแดงทันที
“จะดีหรอฮะ” แบคฮยอนบิดตัวไปมาเล็กน้อย ใช่ว่าจะไม่เคยถูกจูบ แต่มันก็เขินอ่า
ยิ่งเดี๋ยวนี้พี่ชานยอลชอบทำหน้าหื่นกามใส่ตลอดจะไม่ให้เขินได้ไง
“ดีสิคะ นะๆป้อนหน่อยนะ” ชานยอลใช้โอกาสนี้กระเถิบเข้าใกล้แบคฮยอนมากขึ้น
“แต่แบคเขินอ่า”
“เขินทำไม ในนี้มีแค่เราสองคนนะ นี่ก็เริ่มมืดแล้วด้วย ไม่มีใครเห็นหรอกคะ”
“ก็ได้”
แบคฮยอนหยิบส้มชิ้นเมื่อกี้ที่พี่ชานยอลไม่ยอมกินมาคาบไว้ที่ปากและค่อยๆหันหน้าหาพี่ชานยอล
ชานยอลค่อยๆละเมียดละไมกินส้มอย่างช้าๆจนชิดริมฝีปากของแบคฮยอนจากนั้นก็ค่อยๆบดคลึงลงไป
“ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยกินส้มลูกไหนอร่อยเท่าส้มที่น้องแบคป้อนมาก่อนเลยคะ”
ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ออกมาเมื่อเห็นว่าแบคฮยอนเขินจนหน้าแดงไปหมด
ฟอด..
“อ๊ะ!..พี่ชานยอลอ่า”
แบคฮยอนตีไปที่ไหล่ของพี่ชานยอลหลังจากที่โดนหอมแก้มไปฟอดใหญ่
“อย่าทำตัวน่ารักมากได้มั้ยคะ แค่นี้พี่ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว”
แบคฮยอนอยากจะเอาหัวมุดใต้ต้นส้มให้รู้แล้วรู้รอดไป พี่ชานยอลชอบทำให้เขินตลอดอ่ะ >///<
ในระหว่างที่แบคฮยอนกำลังเขิน
ชานยอลก็เชยคางสวยขึ้นมารับสัมผัสที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและอ่อนโยนในคราวเดียวกัน
ทำเอาแบคฮยอนตัวอ่อนปวกเปียกขึ้นมาทันที
กว่าจะรู้สึกตัวก็โดนพี่ชานยอลดันราบให้นอนไปกับพื้นและก็โดนคร่อมเอาไว้เสียแล้ว
“อ๊ะ..พี่ชานยอล” แบคฮยอนหลุดครางออกมาเมื่อพี่ชานยอลก้มลงไปขบเบาๆที่ลำคอ
“หอมจังเลยคะ น้องแบคหอมไปทั้งตัวเลย” ชานยอลหอมแก้มแบคฮยอนสลับไปมา
พร้อมกับซุกไซร้ไปทั่วใบหน้าและลำคอ
“อื้ออ..” ทั้งคู่แลกความหวานของกันและกันอยู่นาน จนแทบแยกไม่ออกว่าของใครเป็นของใคร
“น้องแบค พี่ขอได้มั้ยคะ”
ชานยอลที่เริ่มคุมสติของตัวเองไม่อยู่เงยหน้าขึ้นถามคนใต้อาณัติที่เป็นคนทำให้สติกระเจิดกระเจิง
ก็แบคฮยอนทั้งน่ารักน่าฟัดใครจะไปอดใจไหว
แบคฮยอนเม้มปากเป็นเส้นตรงอย่างชั่งใจ ไม่ใช่ไม่รู้ว่าพี่ชานยอลขออะไร
แต่เขินอ่ะ แล้วจะให้ตอบว่าไงล่ะนี่แบคเป็นสาวเป็นนางนะ มันจะดูไม่งาม
“ตะ..ตรงนี้เลยหรอฮะ” ยกนิ้วขึ้นมากัดเบาๆ จริงๆก็ไม่ได้อะไรนะ
แต่แบบครั้งแรกจะให้ได้กันใต้สวนส้มเลยหรอ เคยเจอแต่คนอื่นเค้าได้กันบนเตียงนะ
ชานยอลไม่ตอบแต่ดึงนิ้วที่แบคฮยอนกำลังกัดอยู่ขึ้นมาจูบเบาๆ ก่อนจะจูบไล่ไปตามแขน
“และถ้าพี่จะทำตรงนี้จริงๆจะได้รึป่าวคะ” มองตาหวานเยิ้มอย่างสื่อความหมาย
แบคฮยอนจึงค่อยๆพยักหน้าอนุญาตเบาๆ
“กะ..ก็ได้ฮะ” ถือซะว่าได้ลองอะไรแปลกใหม่แตกต่างจากคนอื่นล่ะกัน ฮริ้งงง!!
เมื่อได้รับอนุญาตชานยอลก็กดจูบที่ริมฝีปากของแบคฮยอนทันที ใช้สองมือประคองใบหน้าเรียวเอาไว้
กดเอียงองศาให้พอเหมาะ เพื่อดูดกลืนความหวานจากคนใต้ร่างจนแบคฮยอนครางอืออึ้งออกมาปานจะขาดใจ
ชานยอลผละออกมาจากปากแดงเจ่อของแบคฮยอน ก่อนจะซุกไซร้ที่ลำคอและใช้มือที่ว่างล้วงเข้าไปใต้เสื้อของแบคฮยอน
ลูบผิวเนียนเบาๆ ก่อนที่มือหนาจะปัดผ่านยอดอกของแบคฮยอน จนแบคฮยอนต้องแอ่นอกรับสัมผัสและครางออกมาเบาๆ
ชานยอลถกเสื้อของแบคฮยอนขึ้นมาเผยให้เห็นผิวขาวเนียนราวกับน้ำนม
ถึงท้องฟ้าจะเริ่มมืดแล้วแต่ก็สามารถมองเห็นได้ว่าแบคฮยอนขาวขนาดไหน
ก่อนจะก้มลงไปดูดคลึงยอดอกที่โชว์เด่นอยู่ตรงหน้า และไม่ปล่อยให้อีกข้างต้องเหงาใช้มือที่ว่างขยี้จนแข็งขืนขึ้นมา
ชานยอลทำสลับกันไปมาจนแบคฮยอนดิ้นพล่านและครางออกมาไม่หยุด
“อะ..อ่า พี่ชานยอล แบคเสียว” แบคฮยอนยกมือขึ้นมาขยุ้มที่ผมของพี่ชานยอลเพื่อระบายความเสียว
เมื่อพี่ชานยอลจูบไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆจนถึงขอบกางเกง
ชานยอลปลดตะขอกางเกงของแบคฮยอนพร้อมกับดึงกางเกงออกไปอย่างรวดเร็วเผยให้เห็นขาเนียนสวยของแบคฮยอนแบบที่ผู้หญิงยังต้องอาย
“พี่ชานยอลหื่น!” แบคฮยอนยกมือขึ้นมาตีไหล่พี่ชานยอลเบาๆ
เมื่อพี่ชานยอลเอาแต่จ้องขาอ่อนและลูบไปมา แถมยังทำหน้าตาเหมือนตาแก่หื่นกามอีก
อีตอนที่ตามจีบไม่เห็นพี่ชานยอลจะดูหื่นขนาดนี้เลย
แล้วนี่ทำไมถึงได้ดูหื่นขนาดนี้ล่ะ
“พี่หื่นกับน้องแบคคนเดียวคะ”
ชานยอลพูดตามจริงออกมาและกดจูบไปที่ขาอ่อนทั้งสองข้างของแบคฮยอน
“พี่ชานยอล แบคอาย”
แบคฮยอนยกขาขึ้นมาหนีบเอาไว้ทันทีเมื่อพี่ชานยอลกำลังจะดึงปราการชิ้นสุดท้ายลง
“อายทำไมคะ หืม?”
ชานยอลถามพร้อมกับเคลื่อนตัวไปคลอเคลียที่แก้มกับริมฝีปากที่เผยอออกอย่างยั่วยวนของแบคฮยอน
“กะ..ก็แบคถอดจะหมดแล้ว ตะ..แต่พี่ชานยอลยังไม่ได้ถอดเลยนะ”
แบคฮยอนพูดหลังจากที่พี่ชานยอลถอดจูบออกไป ก็ทั้งตัวตอนนี้เหลือแค่กางเกงในตัวเดียวแล้วนะ
แต่พี่ชานยอลยังไม่ได้ถอดสักชิ้น ขนาดกระดุมยังติดอยู่ครบอ่ะ แบบนี้มันไม่ยุติธรรมนะ
ชานยอลได้ยินดังนั้นก็กระตุกยิ้มขึ้นมา ก่อนจะก้มลงไปหอมแก้มคนน่ารักอีกรอบ
“งั้นน้องแบคถอดให้พี่หน่อยสิคะ”
เมื่อได้ยินดังนั้นแบคฮยอนก็ชันตัวลุกขึ้นมานั่งอย่างเอียงอาย จากนั้นพี่ชานยอลก็อุ้มแบคฮยอนให้ขึ้นมานั่งตัก
แล้วส่วนที่แข็งขืนของพี่ชานยอลก็ทิ่มขาของแบคฮยอนด้วย
แล้วแบบนี้เมื่อไรจะปลดกระดุมเสร็จล่ะ มันเขินนะ
แบคฮยอนค่อยๆแกะกระดุมของพี่ชานยอลออกอย่างยากลำบาก
และพี่ชานยอลก็ยังซุกซนลูบตรงนู้นตรงนี้ไปมาอีก
“สะ..เสร็จแล้ว”
“แล้วกางเกงล่ะคะ” ถามพร้อมกับคลอเคลียอยู่ที่ข้างหู
“งืออ..พี่ชานยอลก็ปล่อยให้แบคลงก่อนสิ นั่งทับแบบนี้แล้วจะถอดกางเกงยังไงล่ะฮะ”
“ฮาๆๆ นั่นสินะ” ชานยอลปล่อยให้แบคฮยอนลงจากตัก แบคฮยอนจึงยื่นมือมาปลดเข็มขัดของพี่ชานยอลด้วยมือที่สั่นเทา
เมื่อถอดเข็มขัดเสร็จแล้ว แบคฮยอนก็ปลดตะขอกางเกงของพี่ชานยอล และเมื่อแบคฮยอนรูดซิปกางเกงลงทำให้ซิปที่รูดลงสัมผัสกับส่วนกึ่งกลางของร่างกาย
ชานยอลจึงซูดปากขึ้นมาด้วยความเสียว
“อ๊ะ!” แบคฮยอนถูกดันราบไปกับพื้นหญ้าอีกครั้งหลังจากที่ถอดกางเกงของพี่ชานยอลเสร็จ
ชานยอลไม่รอช้าปลดปราการชิ้นสุดท้ายออกจากขาเรียวทันที
และก้มลงไปคลอเคลียส่วนที่อ่อนไหวของคนรัก
แบคฮยอนจิกพื้นหญ้าจนดินติดเล็บขึ้นมา เมื่อความเสียวซ่านเข้าโจมตีอย่างหนัก
สมองพร่าเบลอไปหมด ชานยอลใช้โพรงปากร้อนดูดกลืนส่วนที่อ่อนไหวของคนรักจนหมด
ทำให้คนที่ไม่เคยมีประสบการณ์ครางออกมาแทบไม่ทัน
“อ๊ะ..อ่าา”
ใช้เวลาไม่นานแบคฮยอนก็ถึงฝั่งฝันโดยมีชานยอลรองรับน้ำรักจากคนรักอย่างเต็มใจ
แบคฮยอนปรือตาขึ้นมองเล็กน้อยเพราะรู้สึกหมดแรง ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าการที่มาทำอะไรแบบนี้แล้วมันจะเหนื่อยเหมือนวิ่งรอบสนามสักยี่สิบสามสิบรอบเลย
ชานยอลเห็นว่าแบคฮยอนหมดแรงก็ยิ้มขึ้นมาอย่างเอ็นดู
คงไม่เคยสินะถึงได้เหนื่อยง่ายขนาดนี้ และเพื่อเป็นการถนอมคนรัก
ชานยอลก็ปลุกปั้นอารมณ์ให้แบคฮยอนอีกรอบ
“อื้อออ..พี่ชานยอลอ่า”
แบคฮยอนครางขึ้นมาเมื่อพี่ชานยอลเริ่มซุกไซร้ที่ต้นคออีกรอบ
พร้อมกับใช้มือรูดส่วนที่อ่อนไหวของแบคฮยอนจนเริ่มมีอารมณ์อีกครั้ง ยังไม่ทันหายเหนื่อยเลยนะจะต่อเลยอ่อ
ฮอลลล..
ชานยอลขบเม้มบริเวณไหปลาร้าของแบคฮยอนจนเป็นรอยแดง จนแบคฮยอนต้องยกมือที่อ่อนแรงขึ้นมาตี
“อย่าทำรอยสิ เดี๋ยวพี่คริสเห็นนะ”
“เห็นก็ดีสิคะ พี่คริสจะได้ยกน้องแบคให้พี่ง่ายๆ”
“ได้ยกลูกปืนให้มากกว่าน่ะสิ คนบ้า” ชานยอลหัวเราะออกมาเล็กน้อย
“พี่จะทำรอยตรงที่พี่คริสไม่เห็นก็แล้วกันนะคะ”
พูดจบก็สร้างรอยรักแสดงความเป็นเจ้าของที่แผ่นอกและหน้าท้องของแบคฮยอนแทนทันที
และเมื่อเห็นว่าแบคฮยอนกำลังเคลิ้ม ชานยอลก็ทำการเข้าแทรกกลางหว่างขาของแบคฮยอนและส่งนิ้วไปสำรวจในช่องทางหวาน
“อึกก..พี่ชานยอล แบคเจ็บ” แบคฮยอนดิ้นพร่านและพยายามดันพี่ชานยอลออก
แต่ชานยอลก็เลือกที่จะมาจูบปลอบประโลมแบคฮยอนแทน
“อย่าเกร็งสิคะคนดี”
“ฮืออ..แต่แบคเจ็บอ่ะ” ดวงตาของแบคฮยอนเต็มไปด้วยน้ำตา
ชานยอลจึงจูบซับไปเรื่อยอย่างปลอบโยน
“ใจเย็นๆนะคะ ค่อยๆหายใจเข้าลึกๆ” แบคฮยอนทำตามอย่างว่าง่าย
เมื่อร่างกายของแบคฮยอนผ่อนคลายชานยอลก็ส่งนิ้วที่สองและสามตามเข้าไปทันที
“อะ..อ๊ะ..อ่าาา”
แบคฮยอนครางตามจังหวะที่ชานยอลปรนเปรอให้เมื่อความเสียวแล่นเข้ามาแทนที่ความเจ็บ
“พี่ชานยอลก็เข้ามาสักทีสิฮะ”
แบคฮยอนไม่ได้อยากจะยั่วยวนแต่กลัวว่าตัวเองจะชิงเสร็จก่อนพี่ชานยอลอีกรอบ
จึงอยากให้พี่ชานยอล ‘รัก’ สักที
ชานยอลดึงนิ้วออกจากช่องทางหวานและเคลื่อนตัวไปจูบปากให้รางวัลคนน่ารักอีกรอบก่อนจะดึงชั้นในของตัวเองลงไปด้วย
“อ๊ะ..เจ็บบบ” แบคฮยอนหวีดร้องออกมาเมื่อพี่ชานยอลทำการแทรกกายเข้าไป ไม่รู้ว่าช่องทางของตัวเองเล็กหรือของพี่ชานยอลมันใหญ่กันแน่
แต่ที่รู้ๆคือเจ็บมาก เจ็บจนแทบจะแตกออกมาเป็นเสี่ยงๆ
เสียตัวครั้งแรกเค้าเจ็บกันแบบนี้ทุกคนรึป่าวเนี้ย
“อ่า..แน่นชิบ” ชานยอลมาได้แค่ครึ่งทางก็หยุดชะงักเพราะกลัวว่าแบคฮยอนจะเจ็บเกินไป
“อ้าขากว้างอีกนิดนะคะ” แบคฮยอนทำตามคำสั่ง ชานยอลจึงดันกายเข้าจนสุด แรงตอดรัดจากแบคฮยอนทำเอาชานยอลแทบคลั่งแต่ต้องแช่ค้างไว้รอให้แบคฮยอนผ่อนคลายจึงค่อยๆขยับสะโพกเบาๆ
“อ๊ะ..อือออ..อื้มมม” แบคฮยอนเชิดหน้าครางเมื่อพี่ชานยอลเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นเรื่อยๆทำให้หัวของแบคฮยอนที่ไม่มีอะไรมารองรับถูไถไปกับหญ้าและเศษใบไม้ใต้ต้นส้ม
เป็นอะไรที่โรแมนติกสุดๆ
“พี่ชานยอลเบาๆหน่อย..อื้ออ”
แบคฮยอนจิกไปที่แผ่นหลังของพี่ชานยอลเพื่อระบายความเสียวที่ได้รับ
“อ่าา..แบคฮยอนอ่า”
เสียงครางกระเซ่าดังลั่นไปทั่วสวนส้ม โดยมีต้นส้ม ต้นหญ้า สายน้ำ
สายลมและท้องฟ้าเป็นพยานรักในยามค่ำคืน
“อ๊ะ..อ่าาาา”
“อ่าา..อืมม”
ชานยอลยังคงขยับสะโพกเข้าออกได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง
โดยที่แบคฮยอนเองก็เริ่มขยับสะโพกสวนบ้าง
“อ๊ะ..ตรงนั้นมัน..อื้อออ..”
แบคฮยอนสะบัดหน้าพัลวันเมื่อพี่ชานยอลกระแทกโดนจุดกระสัน
ซึ่งชานยอลเองก็จงใจกระแทกเข้าไปถี่ๆจนแบคฮยอนครางออกมาแทบไม่ทัน
“อ่าา..ใกล้ถึงแล้วคะคนดี”
ชานยอลซอยสะโพกถี่ขึ้นเรื่อยๆเมื่ออารมณ์ใกล้ถึงจุดสูงสุด ใช้เวลาไม่นานแบคฮยอนก็ชิงปลดปล่อยน้ำรักออกมาเต็มหน้าท้องของพี่ชานยอลก่อน
และชานยอลเองก็กระแทกเข้าไปไม่กี่ครั้งก็ปลดปล่อยออกมาเหมือนกัน
ชานยอลโอบร่างที่ปวกเปียกของแบคฮยอนเข้ามาในอ้อมกอด ทั้งๆที่ส่วนนั้นยังเชื่อมกันอยู่
“เหนื่อยแล้วหรอคะ” พูดพร้อมกับเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผากให้
“ฮะ” แบคฮยอนตอบทั้งๆที่หลับตา บอกได้เลยว่าเหนื่อยจนหมดแรงจริงๆ
เคยแอบดูหนังโป๊นะ แต่ไม่เห็นมันจะเหนื่อยขนาดนี้เลย
แล้วทำไมเค้าถึงได้เหนื่อยมากแบบนี้ล่ะ
“อย่าพึ่งหลับสิคะ น้องแบคต้องล้างตัวก่อนนะ”
“ล้างทำไม ล้างที่ไหนล่ะฮะ” แบคฮยอนร้องงอแงออกมา เหนื่อยแล้วอ่ะ
อยากหลับจะแย่อยู่แล้ว
“ก็ล้างคราบหญ้าคราบดินบนตัวน้องแบคไงคะ เดี๋ยวพี่พาไปล้างที่ลำธารนะ”
“ฮะ..อ๊ะ” ชานยอลลุกขึ้นโดยไม่ปล่อยให้ส่วนที่เชื่อมกันอยู่หลุดออกจากกัน ทำให้แบคฮยอนต้องครางออกมาอย่างช่วยไม่ได้
เพราะทุกจังหวะที่พี่ชานยอลเดินทำให้ส่วนนั้นเข้ามาลึกกว่าเดิม
“ต่อที่ลำธารอีกรอบนะคะคนดี”
“มะ..ม่ายยย..อ๊ะ..อื้มม”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น